IMER RAÇI

Ecja   maleve pa fund Në lirimin e lirisë së vjedhur Në kthimin e hartës së vjetër  I baltosur e I njollosur  në luftë e liri për vendin tim mbjella dashuri. Nëse më mohohet e drejta e lirisë S'ka rëndës i   Se lirinë  time ia dhurova atëdheut  Nëse më njollosin luftën time S'ka rendesi         sepse nëse njolloset diamanti,  nuk I humbet vlera                                                      Të krenohem apo të krenohem S'ka rëndësi    sepse dhe lulet e kuqe  çelin lirshëm në vendin tim dhe lisat e drejt qëndrojnë trimërisht shkëmbinjët e gdhendur me histori  Të ...

Vdekja ime nuk do të jetë fundi i botës. Madje dielli do të lind përsëri, zemrat do të dashurojnë, e sytë e vashave të bukura do të lotojnë. Përsëri koha do të mbetet e njëjtë, stinët do të sillen në rrotacion, vetëm se unë nuk do i ndjej. Nuk do e ndjej ngrohtësinë e rrezeve të diellit, as freskinë e erërave dhe ftohtësinë e borës. Kohën time të jetës, pikëllimet dhe gëzimet, e ngjyrosën me ngjyrat më të bukura, ngjyra të cilat i ka zili edhe ylberi. Kohës time të jetës, pikëllimet dhe gëzimet, i dhanë melodinë më të bukur, melodi të cilat i ka zili edhe kanarina. Kohën time të jetës, pikëllimet dhe gëzimet, e lagën me lot, ujë të cilin e lakmojnë ujëvarat e botës. E bukura e fundit të jetës në këtë botë, E bukura e fillimit të jetës në amshim.

Thonë: "Koha shëron plagë"  Tek unë plaga mbeti e njejtë.  Koha kalon e mungesa jote në shpirtin tim rritet e rritet…  E din nënë!?  Zilja e orës shpesh bjen kot,  Mungon ti të më zgjosh e të më thuash: "Je vonuar për punë bir sot"  Kur të përmendi  Njerzit mundohen të më japin ngushllim,  Ata nuk e din si ndjehem në shpirtin tim.  Nënë Dhe njëherë të të thirrja,  e ti të përgjigjëshe qoftë dhe vetëm edhe një here  Të më përqafoje e unë në bazë të aromës të qëlloja ushqimin tim të preferuar  E ti të më thoje: "Zemra ime e diti se ti je umtuar"!  Më mungon vëzhgimi nga sytë tuaj,  Më mungon dhe kur më thoje: "Pse je vonuar?"  Dhe derën e shtëpisë kur e hapi  Unë pres të të shoh ty  Atëherë, më këputet gjysma e trupit  Sepse ti nuk je aty.  Nënë vitet ikun…  Kujtimet mbetën në letër dhe mendje  Fjala "Koha shëron plagë" tek unë nuk ekziston.  "Vdekja është e...

Sot, në organizimin e eventit për nderë të Ditës së Librit të organizuar nga grupi Maniakë të Leximit në bashkëpunim me American Corner Pristina mora një falenderim për kontribut të këtij eventi me librin tim "Pikë Tragjike", falenderimet të cilat na i shpërndau shkrimtari z. Nazmi Rrahmani.  Kur flasim për shkrimtarin Rrahmani automatikisht mendja jonë ndalet tek veprat e tij të cilat janë lexuar me shumë knaqësi nga shumë e shumë lexues si: "Malësorja", "Toka e përgjakur", "Tymi i votrës së fikur"...  Ishte knaqësi të ndëgjoja z. Rrahmanin i cili foli rreth rëndësisë së librit. https://teksteshqip.com/imer-ra-i/article-13177.php

Po e shkruaj me shumë ndjenjë por nuk kam fjalë ashtu siç e meriton ti nënë. U rrita nën këshillat e tua edhe pse jo çdo herë ju përmbaja. Shpeshherë kêshillat tuaja I merrja jo për bazë kur ndëgjoja këshilla të tjera nga të tjerët jo pse ishin më të mira por se ishin të përshtatshme për momentin. Sot me mungesën tënde kam vërejtur se ato që më mësove I përkasin vitalizimit të jetës e ato momentalet jetën e bëjnë të vyshkur. E din sa më kushton mungesa jote? Sot marr këshilla të shumta por nuk takohen në pikên e duhur. Më mungon ledhatimi I kokës kur zgjohem nga gjumi të cilin të them ishte I artë dhe më I ëmbël se mjalta e nënvlersoj ledhatimin tënd nënë. Por, edhe të mos më ledhatoje kokën për shkak shtangies së forcës do të doja të shoh aty afër duke frymuar. Mendoja se çdo gjë do e bëj për ty ashtu si dhe ti për mua. Më vjen turp të e them por të kam gënjyer nënë. Kur me duart e mija të lëshova në varr u shtanga dhe pash ligësinë time sepse u ktheva në shtëpi dhe asgjë nuk ...